Mens en natuur

Mens en natuur
 
Mijn ecologische voetafdruk: 4,2 hectare

Ik heb mijn eigen ecologische voetafdruk berekend en kwam op volgende resultaat:
Mijn ecologische voetafdruk bedraagt 4.2 ha, hetzij 41974 vierkante meter. Dit is een schatting van de oppervlakte die je jaarlijks gebruikt om je levensstijl te verzekeren. 

De duurzame voetafdruk: 1,8 hectare
Dit is de oppervlakte waar iedereen recht op zou hebben:
-        Indien wij niet meer willen verbruiken dat wat de aarde jaarlijks produceert (dus enkel het rendement verbruiken en niet het kapitaal)
-        Indien alle mensen dezelfde toegang zouden hebben tot de natuurlijke hulpbronnen

Mijn toekomstige ecologische voetafdruk: 3,2 hectare
Proficiat! Ik bespaar 16210 m² van onze planeet
Inderdaad, indien ik deze engagementen een heel jaar toepas zal mijn ecologische voetafdruk met 16210 vierkante meter verminderen. Zo worden deze natuurlijke hulpbronnen ter beschikking gesteld voor anderen.
Indien iedereen in België zo handelt, zal 162100000000 m2 (= 16210000 hectare) gewonnen worden!
Bronvermelding: Geraadpleegd op 22 juli 2016 via

Mijn ecologische voetafdruk t.o.v. het gemiddelde:
Gemiddeld gebruikt ieder Belg 7 hectare om zijn levensstijl te verzekeren. De duurzame voetafdruk bedraagt 1,8 hectare. Ik zit dus lager dan de gemiddelde Belg maar nog steeds te hoog t.o.v. de duurzame voetafdruk. De gemiddelde voetafdruk van een Afrikaan bedraagt 1,4 hectare. De wereld is dus zeker niet eerlijk verdeeld. Ik heb daarom enkele engagementen aangegaan en hoop hiermee binnen één jaar 16210 m² van onze planeet te besparen.

Uiteenzetting van professor Tim Jackson:

Prof. Tim Jackson heeft het over onze groeiende welvaart die een probleem vormt voor het milieu. Het is moeilijk om onze leefgewoonten te veranderen, maar als we dit niet doen vernielen we zelf ons planeet.
Hij heeft het over een nieuw economisch model. Hij gebruikt veel argumenten om te tonen dat we nu fout bezig zijn en hoe we het beter kunnen doen.
Bronvermelding: Geraadpleegd op 26 juli 2016 via
Met welke argumenten ondersteunt Tim Jackson zijn pleidooi? Vind je dit zinvolle argumenten?
1.      Tim Jackson: “We zitten dus vast in een soort val. Het is een dilemma, een dilemma van groei. We kunnen er niet mee leven maar ook niet er zonder. Dump het systeem of verniel de planeet. Een moeilijke keuze. Eigenlijk geen keuze.”
Dit is een zinvolle argument. We zijn de wereld aan het uitputten en daardoor volgt er een recessie wat zeer negatief is. Maar recessie is nu eenmaal iets dat we niet nodiig hebben. We moeten dus leren om de wereld op de juiste manier te gebruiken om zo niet tot een recessie te moeten komen.
2.      Tim Jackson: “Maar ik wil me concentreren op de rol van investeringen in het streven naar nieuwigheid, de productie en de consumptie van nieuwe dingen. …
… En zo krijgen we dan plots een systeem dat economische structuur doet aansluiten aan sociale logica - de economische instellingen en wie we zijn als mensen, aan elkaar vastgeklonken om de groeimachine aan te drijven. En deze machine is niet alleen maar economische waarde; ze haalt onophoudelijk grondstoffen door het systeem, aangedreven door onze eigen onverzadigbare honger, in feite aangedreven door een gevoel van angst.”
Ik ga er volledig mee akkoord. Mensen willen vandaag de dag steeds meer hebben. We gaan dus investeren in dingen die eigenlijk niet noodzakelijk zijn om te overleven, maar die noodzakelijk zijn om in de huidige maatschappij als een ‘persoon’ beschouwd te worden.
Het is een gek systeem waarbij mensen investeren in dingen waar ze geen geld voor hebben, leningen aangaan bij de bank en in diepe schulden terechtkomen. Zoals Tim Jackson het op een heel duidelijke en interessante manier citeert: “Dit is een vreemd, nogal pervers verhaal om het simpel te zeggen. Een verhaal over ons, mensen, overgehaald om geld, dat we niet hebben, uit te geven aan zaken, die we niet nodig hebben, om indrukken te creëren, die niet beklijven, op mensen, waar we niet om geven.”
Met ‘het gevoel van angst’ wil hij uitleggen dat mensen bang zijn dat als ze er niet goed zullen uitzien, dus niet alle laatste gadgets zullen hebben, iedereen op hen zal neerkijken.
Ik heb dit ook gemerkt. Er zijn sommige mensen die neerkijken op mensen die niet alles wat de fabrieken en bedrijven uitvinden hebben. Maar ik vind dat juist die mensen een gouden beker verdienen! Het is een heel goede eigenschap om tevreden te zijn met weinig. Dit moet al van jongs af aan worden aangeleerd aan de kinderen: Je moet tevreden zijn met wat je hebt en niet steeds meer willen hebben. Niet omdat je vader rijk is, zal je later ook alles kunnen hebben. Van het moment dat je voor jezelf moet zorgen, zal je vader je niet alles schenken en dan is het heel moeilijk om te leren omgaan met weinig. Enkel dingen die ECHT noodzakelijk zijn MOET je hebben, de rest WIL je hebben.
3.      Tim Jackson: “Investeren moet in deze nieuwe economie neerkomen op het beschermen en onderhouden van de ecologische activa waar onze toekomst op berust. Het gaat over aanpassing.”
Dit is inderdaad zo. Het is onmogelijk om alles te veranderen, om de natuur van de mens te veranderen. Maar we kunnen onze levensstijl wel aanpassen. We kunnen investeren in milieuvriendelijke dingen. Dit is een win-win proces. Je kan blijven investeren met een rustig hart omdat je weet dat je voor het milieu zorgt. Bijvoorbeeld, als je investeert in zonnepanelen die veel geld kosten, heb je het gevoel dat je ook één van de mensen op de wereld bent die iets positiefs doet voor het milieu.
4.      Tim Jackson: “Laat me even terugkomen met dit gevoel van hoop, tot de twee miljard mensen die nog steeds de dag moeten zien door te komen met minder geld dan de prijs van een kop slappe koffie in het café hiernaast.”
Ik ga met zijn stelling niet akkoord … Het is soms veel erger dan dit!
Soms denk ik voor mezelf: Hoe kan ik nou eten weggooien als er mensen op dit moment honger lijden, als mensen de mogelijkheid niet hebben op gezondheidszorg, als kinderen slaven moeten zijn, … Veel kleintjes maken een grote. Als iedereen een beetje verandert zal het zeker een verschil maken voor de mensen die in armoede leven.
5.      Tim Jackson: “Het is duidelijk dat we een verantwoordelijkheid hebben om ruimte te voorzien voor groei die echt van tel is voor deze armste landen. En het is eveneens duidelijk dat we dat nooit zullen bereiken als we er niet in slagen de welvaart van de rijke landen zinvoller te herdefiniëren, een welvaart die zinvoller en minder materialistisch is dan het op groei gebaseerde model.”
Inderdaad, we moeten ervoor zorgen om minder materialistisch te zijn. Als we de armen echt willen helpen dan moeten we onze manier van leven aanpassen. De welvaart moet niet enkel om economie en geld draaien maar ook om hoop. We moeten streven naar een wereld waarbij iedereen de kans krijgt om de primaire behoeften te hebben.
De link met ‘duurzaam leven’.

Duurzaam leven wil zeggen dat alle mensen kunnen beschikken over hun fundamentele behoeften, zonder daarom de natuur te overbelasten. Dus iedereen op de wereld heeft de mogelijkheid om op een normale, menselijke standaard te kunnen leven. Maar aan de andere kant de natuur niet belasten, het milieu niet vervuilen en onze aarde te beschermen.


De pleidooi van professor Tim Jackson komt eigenlijk neer op duurzaam leven. Als we, zoals hij voorstelt, terug gaan investeren in hernieuwbare energie, geen zinloze gaan dingen kopen, de armen helpen om uit hun armoede te komen, dan zijn we op de goede weg naar een duurzaam leven. 


De plaats van de mens in de natuur:
De natuur en het Jodendom
God heeft een mooie wereld geschapen. Het ligt aan ons, mensen om zijn wereld mooi te houden. De natuur draagt veel bij aan het leven van de mens. We moeten zorgvuldig omgaan met de natuur. Er wordt vandaag de dag heel veel gedaan voor het milieu. Mensen plaatsen zonnepanelen, de fiets wordt bij sommigen meer gebruikt dan de auto, recyclage, …
Bij Joden is het van uiterst belang om de natuur te beschermen. Onmiddellijk na de schepping, nam God, Adam en zette hem in de tuin Eden, om de tuin te bewerken en te bewaken. ‘Bewaken’ betekent dat God alle bomen van Eden aan Adam heeft voorgesteld en dan zei: “Bekijk mijn werk en bewonder haar pracht, zorg ervoor dit niet te beschadigen en mijn wereld niet te vernietigen.”
De mens heeft een milieu gekregen waarin hij mag leven maar het is niet zijn eigendom. Hij mag er niet alles mee doen. God heeft de mensen zogezegd als bewaker van de tuin gemaakt maar Hij is de baas. God heeft ons bevolen om zijn wereld proper te houden en dingen niet zomaar weggooien als ze nog gebruikt kunnen worden. Dit zien we in de Thora toen Jacob de rivier overstak omwille van enkele kreuken die hij aan de andere kant heeft vergeten. Jacob was rijk en had die kruiken echter niet nodig maar hij wist dat ze nog bruikbaar waren en dat hij ze niet zomaar op de weg mag laten liggen. dus heeft hij de moeite gedaan en zelf zijn familie een hele nacht laten wachten voor die kruiken.
Milieuvervuiling wordt in moderne publicaties veel te technisch behandeld. Milieuproblematiek is eerder een moreel dilemma. Aan de basis van elke vervuiling staat een onverantwoordelijk individu, dat zijn afval ten laste ervan de gemeenschap uitstoot en het niets kan schelen welk effect zijn milieumisdrijf heeft, zolang het maar hem uitkomt.

Er zijn veel joodse organisaties die zich richten op de natuur, in Israël en daarbuiten. Deze organisaties willen de mensen dichter bij de natuur brengen, willen hen leren over halacha (= godsdienstige wet waaraan een jood zich moet houden) en natuur, kinderen bewust opvoeden met de natuur enz.

Bronvermelding: Lees dit: Natuur & jodendom. Geraadpleegd op 26 juli 2016 via
http://www.cmo.nl/vnarena/levensbeschouwing/basisopdrachten/schietgebed-voor-de-natuur/lees-dit-jodendom


Een rabbijn (= joodse priester) zegt het zo: “Rechtvaardige mensen van goede daden hebben verdriet van elke verspilling en vernietigende daad, en als ze kunnen gebruiken ze al hun kracht om alles te beschermen tegen vernietiging. In het algemeen gesproken, verbieden de rabbijnen alle vernietigende daden.” Beschermen van de natuur is daarom belangrijk in de joodse traditie. Elke winter vieren de joden bijvoorbeeld The winter celebration of Tu B'Shevat, het joodse Nieuwjaar voor bomen, als een herinnering aan de joodse traditie van natuurbescherming the Jewish New Year for trees, has become a reminder of Judaism's longstanding commitment to environmental preservation.
De natuur en het christendom
De natuur is in het christendom belangrijk. De natuur was namelijk een onderdeel van de schepping van God. De mens werd als laatste geschapen en heeft de taak gekregen deze schepping goed te onderhouden.
Volgens de Bijbel, het heilige boek van de christenen, is de natuur ondergeschikt aan de mens: de mens heeft de verantwoordelijkheid over de natuur en de dieren.
Dit betekent niet dat de mens alles mag vernietigen. God is eigenaar van de natuur, maar de mens moet er voor zorgen (als een conciërge of rentmeester*). De mens is geen eigenaar van de aarde en hij mag de aarde niet uitbuiten. Hij moet er goed voor zorgen, omdat er na hem ook weer mensen komen. Daarom wordt er in het christendom gezegd dat de mens de aarde niet bezit maar heeft geleend van God.
“De Heer (= God) nam de mens en plaatste hem in de hof van Eden (= paradijs) om die te bewerken en te bewaren.” Zo staat het in de Bijbel, het heilige boek van de christenen.

Misschien is de natuur nog wel veel meer. Veel christenen zien in de natuur het bewijs voor het bestaan van God. Zoiets moois als de natuur kan niet zijn ontstaan vanuit een oerknal. Daar moet een schepper aan te pas zijn gekomen.

Vernieling van natuur, milieuverontreiniging, slecht zorgen voor dieren, voor gelovige christenen is het als verwaarlozing van de schepping. En dat doe je niet, dat is tegen de opdracht die God ze heeft gegeven: zorg goed voor de aarde!
Bronvermelding: Lees dit: Natuur & christendom. Geraadpleegd op 26 juli 2016 via


De natuur en de islam
Het is onmiskenbaar dat ook de islam de natuur ziet als schepping van God. De koran spreekt over de schepping anders dan via een verhaal; de formulering van de koranische scheppingsopvatting is meer verwant met de manier waarop het boek Job en de scheppingspsalmen (zoals psalm 139) hun scheppingsvisie uitdrukken.
Geen verhaal over de schepping
Het Turkse Tema maakt Turken bewust van de noodzaak om erosie te bestrijden. Het wegspoelen van vruchtbare grond is in 90 procent van het land een probleem. De noodzaak van natuurbescherming kwam hier later bij. Tema beroept zich op het heilige boek van de islam: de Koran.
Tema groeide vanaf 1992 uit tot een organisatie met 250.000 leden. De oprichter gaat nu in Turkije door het leven als ’Vader Aarde’. Tema heeft ook een Nederlandse afdeling: Tema-nl. Veel moslims in Nederland hebben niet veel met de natuur. Afgezien van een barbecue of picknick in het stadspark komen ze het bos en de polder niet in.
Directeur Serdar Köker van Tema-nl wil moslims in Nederland overtuigen van het belang van de natuur. “Er zijn talloze soera’s* in de Koran die getuigen van het belang van andere levende wezens”, zegt Köker, zelf afgestudeerd mijnbouwkundige in Delft. “Een soera beschrijft dat alle planten en bomen de eer van Allah zingen. Een goede moslim gedraagt zich dus ook verantwoordelijk naar zijn omgeving. Wie er voor zorgt dat medewezens uitsterven, moet in het hiernamaals verantwoording afleggen.”
Volgens Köker is de kleur van de islam groen. “Mohammed was de eerste stichter van een natuurreservaat”, zegt hij. “Hij liet een gordel van bomen planten genaamd El Gabe bij Medina, en rond Mekka stelde hij een reservaat in waar geen bomen gekapt mochten. Ook gold hier een jachtverbod. Hij stelde zelfs speciaal wachters aan om hier toezicht op te houden.”

* Soera: hoofdstuk in de Koran 
Bronvermelding: Lees dit: Natuur & islam. Geraadpleegd op 26 juli 2016 via



De natuur en het Boeddhisme
Boeddhisten zien de aarde als een levend wezen met zorgzame eigenschappen. De aarde geeft ons een plek én wat nodig is om te leven. Als wij als mensen goed met elkaar samenwerken, dan is Moeder Aarde gezond. Maar als we dat niet doen, betekent dit voor de planeet ziekte of zelfs de ondergang. Er zijn volgens boeddhisten genoeg redenen om te zeggen dat Moeder Aarde op dit moment ziek is. Dat terwijl we ook genoeg middelen hebben om de aarde gezond te houden.
Boeddhisten zien zichzelf als onderdeel van de natuur. Mensen zijn slechts een draadje in het web van het leven. Andere belangrijke draden zijn de dieren en de planten. Als je de andere draden van het web kapot maakt of vernielt, heeft dat invloed op de samenstelling van het web waar jouw bestaan van afhangt. We vernielen het evenwicht en de harmonie in het web en, uiteindelijk, in onszelf.
De mensen moeten zich bewust zijn van hun afhankelijkheid van de lucht, de zon, de aarde en de regen. Ze moeten inzicht hebben in de relatie tussen de mensen en de planten, dieren en alle andere levende wezens. De mens kan zich niet gedragen alsof de aarde zijn eigendom is zodat hij ermee kan doen wat in hem opkomt.
We zijn hier slechts op bezoek, net zoals de rest van de levende wezens. Boeddhisten wordt daarom aangeraden om met de natuur heel respectvol en voorzichtig om te gaan. Milieuvervuiling of op een andere manier schade toebrengen aan de natuur gaat in tegen de aard van het boeddhisme. De natuur is alles wat groeit en bloeit. De natuur wordt vaak gebruikt om moeilijke dingen uit te leggen. Kijk maar eens naar de lotusbloem: hij groeit vanuit de modder als een prachtige bloem naar het licht. Dat is volgens de boeddhisten wat er met mensen gebeurt als ze de leer van Boeddha volgen.
Bronvermelding: Lees dit: Natuur & boeddhisme. Geraadpleegd op 26 juli 2016 via

De natuur en het Hindoeïsme

Het hindoeïsme kent ook niet één heilig boek, maar een heleboel heilige boeken. De oudste heilige boeken ter wereld zijn de Veda's. Er staan geen wetten of regels in, maar teksten over onder meer God, wiskunde, geneeskunde, het heelal, de natuur en hoe je goed moet leven. De Veda's zijn ontstaan tussen 1500 en 500 v. Chr. Het hindoeïsme kent vele goden, die volgens sommigen terug te voeren zijn op het bestaan van één god. Andere hindoes geloven helemaal niet in een god. Je hebt dus hindoes in soorten en maten.

Maar wat alle hindoes bindt, is de manier waarop ze tegen de natuur aankijken. Hindoes geloven in het goddelijke in alle levende wezens en hebben daarom groot respect voor de natuur. Sommige hindoes geloven bovendien dat de natuur een ziel kan hebben. Vooral oude bomen, bergen, grotten en bronnen zijn volgens hen geliefde woonplaatsen van de geesten. 

Hindoes geloven dat je andere wezens geen pijn mag doen. Ook niet om zelf aan voedsel te komen. Ze eten dus geen vlees. De hindoes kozen een dier als respect voor de natuur: de koe. Koeien zijn voor hindoes zelfs heilige dieren!


Twee andere elementen van het hindoeïsme zijn ook belangrijk voor de omgang met de natuur. De Ahinsaleer is de leer van de geweldloosheid. Hindoes mogen geen geweld gebruiken. Deze geweldloosheid draagt ook bij tot respect voor de dieren, planten, natuur, milieu enz.
Volgens het hindoeïsme is het de plicht van ieder mens om altijd bezig te zijn met het verrichten van goede, eerlijke en oprechte daden. Van die goede daden profiteren andere mensen, dieren, planten en het milieu.
Tot slot enkele regels uit de Veda’s: 
-       Je mag geen bomen vernielen. (Rig Veda Samhita vi-48-17)
-       Planten zijn moeders en godinnen. (Rig Veda Samhita x-97-4)
-       Bomen zijn ons thuis. (Rig Veda Samhita x-97-5)
Bronvermelding: Lees dit: Natuur & hindoeïsme.. Geraadpleegd op 26 juli 2016 via
Planten en meren zijn schatten voor latere generaties. (Rig Veda Samhita vii-70-4)

Ik heb het film plastiek afvalberg bekeken en ben er erg van geschrokken. Het is gewoon zonde wat er zich in onze wereld afspeelt. We hebben een mooie wereld gekregen van God en wat vinden we allemaal in de zeeën en oceanen? Plastiek, plastiek en nog eens plastiek! “Het enige wat we eraan kunnen doen is ermee stoppen! Stoppen om spullen in het water te gooien, want het opruimen is onbegonnen werk”, zegt Han Lindeboom ecoloog Imares. 


Waar bevind ik me op vlak van ecologie?
Op school hadden we veel lessen over het milieu beschermen, duurzaamheid, WWF, en nog vele termen die met ecologie te maken hebben. Ik vond altijd van mezelf dat ik vrij ecologisch ben. Ik had tamelijk veel kennis over organisaties die de wereld willen beschermen, natuurrampen e.d.

In het zesde jaar secundair onderwijs moest iedereen een onderzoekscompetentie opstellen waaraan we het hele jaar door aan werkten. Mijn meeste klasgenoten kozen een of ander psychologische thema uit (bv. faalangst), of een ziekte (bv. alzheimer), omdat ze er van uitgingen dat men voor een thesis enkel hoogwaardige onderwerpen kan gebruiken. Ongeacht of ze daar verstand of gevoel voor hadden, verkozen ze ingewikkelde onderwerpen, zonder erbij stil te staan of ze werkelijk geduld en zin zullen hebben om deze thema uit te werken.
Ik dacht daar wat anders over. Elke thema kan uitgebreid en onderzocht worden, mits er een en wilskracht is en interesse voor dat onderwerp.
Aangezien ik een dierenvriend ben, heeft het me heel erg geraakt toen ik las of filmen keek over bedreigde diersoorten die dankzij stropers en andere natuurvernietigers inmiddels aan het verdwijnen zijn.

Daarom was ik vastbesloten om een thesis op te stellen over de talrijke bedreigingen van de grootste katachtige ter wereld – De Siberische tijger.
De eerste reactie van mijn leerkracht was: Wat ga je nou onderzoeken?! Hoe kan een groot meisje over zo’n onderwerp een thesis maken?! Maar ik was vastberaden dit thema te gebruiken, en er een ‘meesterwerk’ van te maken! De directrice van de school heeft me hierbij veel gesteund. Zij vond het een geweldig en exclusief onderwerp en zei dat ik me maar niets van de leerkracht moest aantrekken.

Ik heb er heel veel uren, dagen en maanden aan besteed, maar het is me uiteindelijk gelukt om een prachtige thesis te leveren! Ik ben daar voornamelijk op ingegaan over de bedreigingen die het soort momenteel teisteren, nl. ontbossing en het verlies van hun leefgebied, stroperij en conflicten de mensen en tijgers. En de verschillende acties die door de beschermingsprojecten worden uitgevoerd.
Ik moet toegeven dat het onderzoek een heel interessante en leerrijke ervaring was die me heeft aangezet tot handelen. Ik heb al meerdere mensen proberen te overtuigen om te helpen aan de bescherming van bedreigde diersoorten. Ikzelf heb al een paar keer een bijdrage geleverd aan het Wereld Natuur Fonds.






Deze film heb ik laten zien aan alle leerkrachten en klasgenoten tijdens de spreekbeurt van mijn thesis. Het is een stukje uit een film.

Bronvermelding: National Geographic. (2001). De Siberische tijger [Dvd]. Amersfoort: That's Entertainment


Dankzij mijn interesse in wereldorganisaties die de natuur beschermen, ging ik ervan uit dat ik volkomen ecologisch ben… Maar na het berekenen van mijn ecologische voetafdruk, bleek dat ik echt niet duurzaam leef…! Ik gebruik veel energie (verwarming, elektriciteit), we eten thuis elke dag vis of vlees, Ik gebruik veel plastiekborden, plastiekbestek, plastiekzakken, enz.

Maar aan de andere kant zijn er wel een aantal zaken die we wel milieuvriendelijk uitvoeren: Het huishoudelijk werk wordt bij ons op een milieuvriendelijke manier gedaan, het afval wordt opgeruimd en gesorteerd, ik geef oude kleding weg voor derde wereldorganisaties of om te recycleren, ik verplaats me als het mogelijk is, altijd te voet of met de fiets. Ik neem altijd de douche…
Ik ben blij dat ik dus nog een paar goede gewoontes heb. Maar verbeteren mag altijd! Ik hoop dat ik vanaf nu meer ga letten op het bezuinigen van elektriciteit, gerecycleerd papier te gebruiken enz.


60-procent-zoetwatervissen-is-uitgestorven-ofbedreigd/article-normal-112694.html60 procent zoetwatervissen is uitgestorven of bedreigd
21/10/2013 om 18:09 - Bijgewerkt om 18:09
Het gaat niet goed met de vissen in onze waterlopen.
© IMAGEGLOB
E
In Vlaanderen is 62 procent van de zoetwatervissen bedreigd of uitgestorven. Dat blijkt uit de nieuwe Rode Lijst, beschreven in het rapport "Natuurindicatoren 2013" van het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek (INBO).
Van de 42 geëvalueerde zoetwatervissen en prikken worden er drie soorten als "regionaal uitgestorven" beschouwd, terwijl er acht "ernstig bedreigd" zijn, twee "bedreigd" en acht kwetsbaar. Daarnaast worden nog eens vijf soorten beoordeeld als "bijna in gevaar", terwijl vijftien soorten momenteel niet in gevaar zijn.
Habitat
Het verdwijnen of achteruitgaan van soorten is volgens het INBO een gevolg van de afname van de oppervlakte geschikt habitat en van de dalende habitatkwaliteit.
Een lichtpunt: door de verbeterde waterkwaliteit van het Schelde-estuarium komt fint en zeeprik opnieuw voor (en verdwijnen die soorten uit de categorie "regionaal uitgestorven"). Ondanks de jaarlijkse bepoting met glasaal, is de paling daarentegen in de categorie "ernstig bedreigd" terechtgekomen.
Bosbeheer
Uit de Natuurindicatoren blijkt verder dat in bijna twee derde van het Natura-2000 areaal (65.000 ha) er een overschrijding is van de kritische stikstofdeposities. Tot slot nog een positieve noot: één van de doelstellingen van het MINA-plan, om 70.000 hectare kwaliteitsvolle natuur onder natuurbeheer te realiseren, is al voor 96 procent gerealiseerd.
De toename met 4.122 ha ten opzichte van 2011, het begin van de planperiode, resulteerde in 67.525 ha beheerde natuur. "De oppervlakte nam het meest toe bij de bossen in eigendom van derden met een goedgekeurd beheersplan (+2.704 ha), maar ook de domeinbossen met een goedgekeurd beheerplan conform de criteria duurzaam bosbeheer (+776 ha) en de erkende natuurreservaten (+424 ha) deden het voortreffelijk", aldus Heide Demolder (INBO). (Belga/EE)


Bronvermelding: Geraadpleegd op 26 juli 2016 via

Ik heb het filmfragment Ending Overfishing bekeken en was vrij verrast van wat ik daar zag. Nu weet ik dat als ik één kilo vis consumeer, er vijf kilo naar de vuilbak is gegaan! De zee en de oceanen zijn bijna leeg omdat er veel te veel wordt gevist. De overbevissing zal moeten stoppen omdat de wereld anders zonder vissen zal blijven.

Hieronder voeg ik het filmfragment bij:



No comments:

Post a Comment